1993 |
|
29.01. | Antybelwederska manifestacja, której Kaczyński był głównym animatorem. |
18.02. | Powstał dokument „INFORMACJA dot. idei dekomunizacji w rozumieniu liderów ‚Porozumienia Centrum'” przygotowany przez Urząd Ochrony Państwa |
26.03. | W Zdzieszowicach zostało powołane Bezpartyjne Forum na Rzecz Reform, które powstało w oparciu o tzw. Sieć, czyli popierającą Wałęsę strukturę wewnątrz NSZZ „Solidarność”. W skład Forum weszli przedstawiciele około 70 z 260 tworzących Sieć komisji. |
15.04. | Sejm uchwala nową ordynację wyborczą. Ordynacja wprowadziła progi zaporowe dla partii (5%) oraz dla koalicji (8%), ponadto zmieniono sposób liczenia głosów z metody Sainte-Laguë na Metodę D’Hondta. |
18.05. | Do Sejmu wpłynął dokument o wotum nieufności wobec rządu Hanny Suchockiej. Wniosek w tej sprawie, podpisany był przez 52 posłów z „Solidarności”, ChD, PC, PL i RdR, a złożył go w Prezydium Sejmu Alojzy Pietrzyk. |
27.05. | Odbył się I zjazd partii „Akcja Polska”, która powstała na bazie działającego w Sejmie I kadencji Koła Poselskiego Akcji Polskiej, utworzonego przez byłych działaczy Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego, którzy opuścili to ugrupowanie w 1992 po odwołaniu rządu Jana Olszewskiego. W skład koła weszli Antoni Macierewicz (jako jego przewodniczący i lider partii w całym okresie jej działalności), Mariusz Marasek oraz Piotr Walerych. |
28.05. | Odbyło się głosowanie nad wotum nieufności dla rządu Suchockiej, w którym udział wzięła rekordowa liczba 445 posłów. Większość bezwzględna, konieczna dla przyjęcia wniosku wynosiła 223 i dokładnie tylu posłów głosowało za dymisją gabinetu. Przeciwko rządowi opowiedziały się SLD, PSL, KPN, PC, RdR, UPR, większość posłów „Solidarności” oraz część UP. Za odrzuceniem wniosku głosowało 198 posłów z UD, PPL, ZChN, KP, Mniejszości Niemieckiej, „Nadziei” (pozostałość partii piwoszy) oraz Jan Rulewski i Wojciech Arkuszewski z „Solidarności”. Głosy, ratujące rząd, mogły należeć do byłego ministra sprawiedliwości, posła ZChN Zbigniewa Dyki, który spóźnił się na głosowanie o zaledwie 7 minut oraz posłanki ZChN Bogumiły Boby, która nie wzięła jednak udział udziału w głosowaniu, ponieważ poparcie rządu, w którym zasiadali agnostycy z UD i KLD, było podobno niezgodne z jej sumieniem. |
.06. | Powstał Bezpartyjny Blok Wspierania Reform (BBWR), składający się z „czterech nóg” czyli pionów skupiających pracobiorców, pracodawców, rolników oraz działaczy samorządowych. Jego liderem, a zarazem oficjalnym kandydatem BBWR na premiera został Andrzej Olechowski. Działaczami byli również Jerzy Eysymontt z PC oraz Janusz Byliński z PL. |
6.06. | Akcja Polska przystąpiła do Ruchu dla Rzeczypospolitej (RdR) i w wyborach parlamentarnych działacze AP kandydowali z listy Koalicji dla Rzeczypospolitej. Koalicja nie dostała się do Sejmu. |
19.07. | Rada Fundacji Prasowej „Solidarność” pod przewodnictwem Jarosława Kaczyńskiego przyjmuje uchwałę stwierdzającą, że Porozumienie Centrum oddało pożyczkę z procentami. |
19.09. | Partia braci Kaczyńskich wchodząca w skład bloku wyborczego Porozumienie Centrum – Zjednoczenie Polskie nie przekracza progu wyborczego i z wynikiem 4,42% nie dostaje się do Sejmu. Klęskę ponosi też skłócony z Kaczyńskimi Olszewski i zbudowany przez niego blok wyborczy: Koalicja dla Rzeczpospolitej, uzyskawszy 2,7%. Katolicki Komitet Wyborczy „Ojcowizna”, w skład którego wchodzi ZCHN, uzyskuje 6,37% i nie przekracza 8% progu przewidzianego dla koalicji. Jedynym przedstawicielem PC-ZP w Senacie III kadencji była Alicja Grześkowiak. |
.10. | W Porozumieniu Centrum przeciw Jarosławowi Kaczyńskiemu narastała krytyka: grupa działaczy ze Sławomirem Siwkiem na czele obwiniała prezesa o klęskę wyborczą i zgubną strategię wojny na dwa fronty – z rządem Suchockiej i prezydentem Wałęsą. |
.10. | Waldemar Pawlak powołany został przez prezydenta Lecha Wałęsę na stanowisko premiera. |
.10. | Jarosław Kaczyński, w oparciu o ugrupowania które tworzyły wspólną z PC listę wyborczą (Ruch Trzeciej Rzeczypospolitej, Chrześcijańsko-Demokratyczne Stronnictwo Pracy, Stronnictwo Wierności Rzeczypospolitej, Porozumienie Regionalne RdR) oraz Porozumienie Ludowe Gabriela Janowskiego, utworzył tzw. Sekretariat, nazwany później Sekretariatem Ugrupowań Centroprawicowych (SUC). |
.10. | W wyniku antagonizmu dzielący prezesa ZChN Wiesława Chrzanowskiego oraz lidera RTR Jana Parysa do SUC nie wchodzi ZCHN. |
.10. | Adam Glapiński rozstaje się z Kaczyńskimi i powołuje Instytut Wolności Ekonomicznej i Politycznej. |
.11. | Z RDR odeszła grupa zwolenników wyrzuconego Antoniego Macierewicza, która następnie reaktywowała Akcję Polską. |
5.12. | SUC rozstaje się z PC i zwołuje w Krakowie konferencję, na której powołano społeczną komisję konstytucyjną. Była to inicjatywa Karola Barczyka. Patronat nad nią objęła „Solidarność”, którą uznano za jedyną siłę, która mogła pomóc przy obywatelskiej inicjatywie konstytucyjnej. |
.12. | Do Sejmu wpłynęły dwie inicjatywy poselskie, mające na celu ustanowienie w Polsce obywatelskiej inicjatywy konstytucyjnej, aby obywatele mogli przedłożyć Zgromadzeniu Narodowemu projekt Konstytucji. |