Kaczyzm: kalendarium – rok 1993





1993

29.01. Antybelwederska manifestacja, której Kaczyński był głównym animatorem.
18.02. Powstał dokument „INFORMACJA dot. idei dekomunizacji w rozumieniu liderów ‚Porozumienia Centrum'” przygotowany przez Urząd Ochrony Państwa
26.03. W Zdzieszowicach zostało powołane Bezpartyjne Forum na Rzecz Reform, które powstało w oparciu o tzw. Sieć, czyli popierającą Wałęsę strukturę wewnątrz NSZZ „Solidarność”. W skład Forum weszli przedstawiciele około 70 z 260 tworzących Sieć komisji.
15.04. Sejm uchwala nową ordynację wyborczą. Ordynacja wprowadziła progi zaporowe dla partii (5%) oraz dla koalicji (8%), ponadto zmieniono sposób liczenia głosów z metody Sainte-Laguë na Metodę D’Hondta.
18.05. Do Sejmu wpłynął dokument o wotum nieufności wobec rządu Hanny Suchockiej. Wniosek w tej sprawie, podpisany był przez 52 posłów z „Solidarności”, ChD, PC, PL i RdR, a złożył go w Prezydium Sejmu Alojzy Pietrzyk.
27.05. Odbył się I zjazd partii „Akcja Polska”, która powstała na bazie działającego w Sejmie I kadencji Koła Poselskiego Akcji Polskiej, utworzonego przez byłych działaczy Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego, którzy opuścili to ugrupowanie w 1992 po odwołaniu rządu Jana Olszewskiego. W skład koła weszli Antoni Macierewicz (jako jego przewodniczący i lider partii w całym okresie jej działalności), Mariusz Marasek oraz Piotr Walerych.
28.05. Odbyło się głosowanie nad wotum nieufności dla rządu Suchockiej, w którym udział wzięła rekordowa liczba 445 posłów. Większość bezwzględna, konieczna dla przyjęcia wniosku wynosiła 223 i dokładnie tylu posłów głosowało za dymisją gabinetu. Przeciwko rządowi opowiedziały się SLD, PSL, KPN, PC, RdR, UPR, większość posłów „Solidarności” oraz część UP. Za odrzuceniem wniosku głosowało 198 posłów
z UD, PPL, ZChN, KP, Mniejszości Niemieckiej, „Nadziei” (pozostałość partii piwoszy) oraz Jan Rulewski i Wojciech Arkuszewski z „Solidarności”.
Głosy, ratujące rząd, mogły należeć do byłego ministra sprawiedliwości, posła ZChN
Zbigniewa Dyki, który spóźnił się na głosowanie o zaledwie 7 minut oraz posłanki ZChN Bogumiły Boby, która nie wzięła jednak udział udziału w głosowaniu, ponieważ poparcie rządu, w którym zasiadali agnostycy z UD i KLD, było podobno niezgodne z jej sumieniem.
.06. Powstał Bezpartyjny Blok Wspierania Reform (BBWR), składający się z „czterech nóg” czyli pionów
skupiających pracobiorców, pracodawców, rolników oraz działaczy samorządowych. Jego liderem, a
zarazem oficjalnym kandydatem BBWR na premiera został Andrzej Olechowski. Działaczami byli również Jerzy Eysymontt z PC oraz Janusz Byliński z PL.
6.06. Akcja Polska przystąpiła do Ruchu dla Rzeczypospolitej (RdR) i w wyborach parlamentarnych działacze AP kandydowali z listy Koalicji dla Rzeczypospolitej. Koalicja nie dostała się do Sejmu.

19.07. Rada Fundacji Prasowej „Solidarność” pod przewodnictwem Jarosława Kaczyńskiego przyjmuje uchwałę stwierdzającą, że Porozumienie Centrum oddało pożyczkę z procentami.
19.09. Partia braci Kaczyńskich wchodząca w skład bloku wyborczego Porozumienie Centrum – Zjednoczenie Polskie nie przekracza progu wyborczego i z wynikiem 4,42% nie dostaje się do Sejmu. Klęskę ponosi też skłócony z Kaczyńskimi Olszewski i zbudowany przez niego blok wyborczy: Koalicja dla Rzeczpospolitej, uzyskawszy 2,7%. Katolicki Komitet Wyborczy „Ojcowizna”, w skład którego wchodzi ZCHN, uzyskuje 6,37% i nie przekracza 8% progu przewidzianego dla koalicji.
Jedynym przedstawicielem PC-ZP w Senacie III kadencji była Alicja Grześkowiak.
.10. W Porozumieniu Centrum przeciw Jarosławowi Kaczyńskiemu narastała krytyka: grupa działaczy ze Sławomirem Siwkiem na czele obwiniała prezesa o klęskę wyborczą i zgubną strategię wojny na dwa fronty – z rządem Suchockiej i prezydentem Wałęsą.
.10. Waldemar Pawlak powołany został przez prezydenta Lecha Wałęsę na stanowisko premiera.
.10. Jarosław Kaczyński, w oparciu o ugrupowania które tworzyły wspólną z PC listę wyborczą (Ruch Trzeciej Rzeczypospolitej, Chrześcijańsko-Demokratyczne Stronnictwo Pracy, Stronnictwo Wierności Rzeczypospolitej, Porozumienie Regionalne RdR) oraz Porozumienie Ludowe Gabriela Janowskiego,
utworzył tzw. Sekretariat, nazwany później Sekretariatem Ugrupowań Centroprawicowych (SUC).
.10. W wyniku antagonizmu dzielący prezesa ZChN Wiesława Chrzanowskiego oraz lidera RTR Jana Parysa do SUC nie wchodzi ZCHN.
.10. Adam Glapiński rozstaje się z Kaczyńskimi i powołuje Instytut Wolności Ekonomicznej i Politycznej.
.11. Z RDR odeszła grupa zwolenników wyrzuconego Antoniego Macierewicza, która następnie reaktywowała Akcję Polską.
5.12. SUC rozstaje się z PC i zwołuje w Krakowie konferencję, na której powołano społeczną komisję konstytucyjną. Była to inicjatywa Karola Barczyka. Patronat nad nią objęła „Solidarność”, którą uznano za jedyną siłę, która mogła pomóc przy obywatelskiej inicjatywie konstytucyjnej.
.12. Do Sejmu wpłynęły dwie inicjatywy poselskie, mające na celu ustanowienie w Polsce obywatelskiej inicjatywy konstytucyjnej, aby obywatele mogli przedłożyć Zgromadzeniu Narodowemu projekt Konstytucji.